Ինձմէ հեռու.
Կը վայլեն քու վարդ ու յասմիկ
Լոկ աստղերու...
Ի զո՛ւր ճակատդ ինձ կ'երկարես
Որ համբուրեմ.
Թախիծն առա՛ւ լոյսն աչքերէս,
Ու ես կո՜յր եմ...
Ու ես քեզի, տես կը բերեմ
Հոգի մը ծեր...
Աստղերուն տար- ես կը ներեմ-
Համբոյրդ ու սէր...
Պըզտիկ աղջիկ, անո՛ւշ աղջիկ,
Ինձմէ հեռու.
Կը վայլեն քու վարդ ու յասմիկ
Աստուածներու...
Մատթէոս Զարիֆեան
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου