Զեփիւռ կը դառնամ մեղմիկ աննման,
Սարերից կ'իջնեմ նստեմ քո դռան,
Սիրուցդ վառուած ասպետի նման
Թուրըս կը դնեմ քո այգու դռան:
Ու քեզ կը հսկեմ գիշեր ու ցերեկ,
Մենակ թէ, եար ճա՜ն, շուտ-շուտ այգի եկ,
Որ նայեմ ես քեզ` կարօտս առնեմ,
Սիրուցդ արբած` մեռնեմ քո դռան:
Գարուն կը դառնամ` մտնեմ քո այգին,
Բլբուլի նման փարուեմ քո վարդին.
Քո Շահէնն եմ, եա՜ր, հազար խաղերով
Եկել եմ դուռդ, մատաղ քո կեանքին:
Էլի կը հսկեմ գիշեր ու ցերեկ,
Մենակ թէ, եար ճա՜ն, շուտ-շուտ այգի եկ,
Որ նայեմ ես քեզ, կարօտս առնեմ,
Սիրուցդ արբած` մեռնեմ քո դռան:
Խօսք՝ Աշուղ Շահէն
Երաժշտութիւն՝ Աշուղ Շահէն
Կատարում՝ Լիլիթ Յովհաննիսեան
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου