Երազի նման յիշում եմ առուն.
Նստել էինք մենք կանաչ եզերքին,
Մեր շուրջը ծաղիկ, մեր շուրջը գարուն՝
Ունկնդրում էինք ջրերի երգին:
Եւ նայում էր մեզ լուսինը անքուն,
Եւ հսկում էին աստղերը կարծես,
Եւ թւում էր թէ ծառերը թաքուն
Իրար փարուելով օրհնում էին մեզ:
Ու զեփիւռն ուրախ լսում էր կամաց
Մեր սիրոյ հանդարտ շշուկներն անվերջ,
Որ հանգչում էին մինչեւ լուսաբաց
Արծաթ ջրերի ալիքների մէջ:
Երազի նման յիշում եմ առուն.
Մենք նստել էինք կանաչ եզերքին,
Մեր շուրջը ծաղիկ, մեր շուրջը գարուն՝
Ունկնդրում էինք ջրերի երգին:
Գեղամ Սարեան
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου