Ա՛խ, ինչքա՜ն, ինչքա՜ն կարօտել եմ ձեզ,
Սիգապա՛նծ լեռներ հայոց աշխարհի,
Վազել եմ, յոգնել ձեր լանջերում ես,
Իմ լեռնե՛ր, լեռնե՛ր, լեռնե՛ր հայրենի:
Ձեր գագաթներից ամպերն են սահել
Ինչպէս ձորն իջնող հօտը գառների,
Կ'ուզէի հիմա ձեր գրկում լինել,
Եւ փարուել ձեզ հետ, լեռնե՛ր հայրենի:
Զմրուխտեա՛ լեռներ, սիրտս ձեզ թողի
Ու ինձ հետ տարայ բոյրը վարդերի.
Իմ երակներում ուժն է մայր հողի,
Իմ լեռնե՛ր, լեռնե՛ր, լեռնե՛ր հայրենի:
Խօսք՝ Վահան Արամունիի
Երաժշտութիւն՝ Արամ Մերանգուլեանի
Կատարում՝ Յովհաննէս Բադալեանի
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου