Տարիներ յետոյ քեզ տեսայ նորից,
Սիրտս արտասուեց բայց ժպտացի ես,
Նոյն աղջիկն էիր՝ չքնաղ բոլորից,
Հոգուս մտերիմ, հարազատ այնպէս:
Աչքերդ մեղմիկ հանգչեցին վրաս,
Ես հպարտ ու վեհ անցայ քո մօտով,
Շուրջս ծածանուեց լուսեղէն երազ,
Եւ ետ նայեցի անզուսպ կարօտով:
Սուտ է, նազելիս, չի զատել երբեք,
Երբէք չի զատել մեզ կեանքը դաժան,
Քոյր իմ, ամոքիր սիրտն իմ վշտաբեկ,
Տես, քոնն եմ, ես միշտ, քոնն եմ յաւիտեան:
Խօսք՝ Աւետիք Իսահակեանի,
Երաժշտութիւն՝ Վլադիլէն Բալեանի
Երաժշտութիւն՝ Վլադիլէն Բալեանի
Կատարում՝ Համլետ Գէորգեանի
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου