Թող աչքերիս լոյսն էլ մարի,
Միայն միտքս փոխուի բառի.
Համերգի մէջ այս աշխարհի
Չհամրանամ, չհամրանամ:
Փոշի դառնամ բարձունքներում,
Հալուեմ ես իմ արցունքներում,
Միայն կեանքի մանրուքներում
Չմանրանամ, չմանրանամ:
Թող ծանրանամ հոգսի բեռով
Եւ ներշնչուած մնամ նորով.
Կեանքի վրայ ոչ մի օրով
Չծանրանամ, չծանրանամ:
Ապրեմ այսպէս հազար տարի,
Բախուեմ հազար ժայռ ու քարի,
Շնչեմ հազար հողմ ու քամի
Եւ ամրանամ, եւ ամրանամ:
Համօ Սահեան
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου