Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2012

ՊԱՀ ԿԱՍԿԱԾԻ




Թէ իսկապէս հաւատացած ես լինէի,
Որ իմ երգը ձեզ կարող է օգուտ բերել,
Ձեզ երգերով բանակի՜ պէս կը զինէի:
Բայց ի՞նչ օգուտ՝ նստել ինչ-որ երգեր գրել:

Ի՜նչ է երգը. ցաւած հոգու մխիթարանք...
Տեղ էլ հասնի՝ չկատարուող ապսպրանք...
Վալերեանի երկու կաթիլ պղտոր հեղուկ...
Թէ խայթում է՝ իր իսկ խայթից սատկող մեղու...

Իսկ թէ երգը մինչեւ անգամ զէնք է դառնում,
Ո՞ւր է ձեռքը, որ ինքնակամ զէնք է բռնում...


Պարոյր Սեւակ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου