Սարե՛ր, կ'աղաչեմ, իջէք՝ ցածրացէք,
Գնում եմ եարիս, մի ճամբայ բացէք,
Աստուած կը սիրէք, ճամբէս մի՛ք կապի՝
Շատ եմ պապակել, սիրտս կը շտապի:
Գնում եմ եարիս, մի ճամբայ բացէք,
Աստուած կը սիրէք, ճամբէս մի՛ք կապի՝
Շատ եմ պապակել, սիրտս կը շտապի:
Կարօտ, ա՛խ, կարօտ, ջիգեարըս եարոտ,
Հէ՛յ, ճամբէս չաթին, փշոտ է, քարոտ.
Ջահել հասակից սիրեցի նրան,
Բայց նամարդ մարդիկ խլեցին տարան:
Հէ՛յ, ճամբէս չաթին, փշոտ է, քարոտ.
Ջահել հասակից սիրեցի նրան,
Բայց նամարդ մարդիկ խլեցին տարան:
Շերա՜մ, սէգ եարիդ սիրտն է սառել,
Էլ ի՞նչ ես ի զուր փարվանա դառել,
Չոքել կ'աղաչես սարին ու քարին,
Ուրիշն է տիրել քո սիրած յարին:
Էլ ի՞նչ ես ի զուր փարվանա դառել,
Չոքել կ'աղաչես սարին ու քարին,
Ուրիշն է տիրել քո սիրած յարին:
Խօսք՝ Աշուղ Շերամի
Երաժշտութիւն՝ Աշուղ Շերամի
Կատարում՝ Նորայր Մնացականեանի
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου