Երբ կը յոգնես, կը գազազես աշխարհից՝
Դարձիր իմ մօտ, վերադարձիր դու նորից.-
Ցաւած սիրտըս միայն քեզնով է շնչել՝
Չի կամենալ նա վերըստին քեզ տանջել:
Եթէ բախտն ու վայելքները քեզ ժպտան,
Օտար մարդիկ քեզ սիրաբար ողջոյն տան
Գուցէ ես լամ բախտիդ համար, իմ անգին,
Սակայն դարձի՛ր, վերադարձի՛ր դու կրկին:
Եթէ հեռւում ճակատագիրն անհոգի
Սիրտըդ մատնէ անկարեկից տանջանքի,
Օ՜, գիտեցիր, իմ հոգին էլ կը ցաւի
Անմխիթար մորմոքումից քո ցաւի...
Վահան Տէրեան
1906
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου