Քո հայեացքը մոգական
Բորբոքում է քաղցր դող,-
Պարուրիր ինձ կուսական
Յուզումներով քո դիւթող:
Ինձ փաթաթիր, որպէս ամպ՝
Մութ աչքերդ մեղմ փակիր,
Ժպտա՛ կրքոտ բերկրութեամբ,
Անցաւ կեանքս խորտակիր...
Արիւնոտիր շուրթերն իմ,
Սիրտս խայթիր՝ ծիծաղիր.
Թող աչքերս հեզ մեռնին,
Կեանքս մարիր ու փախիր:
Քո հայեացքը մոգական
Բորբոքում է քաղցր դող,-
Պարուրիր ինձ կուսական
Յուզումներով քո դիւթող:
Վահան Տէրեան
1906
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου