Հայրենիքէս հեռացել եմ,
Խեղճ պանդուխտ եմ, տուն չունիմ,
Ազիզ մօրէս բաժանուել եմ,
Տըխուր-տըրտում, քուն չունիմ:
Սարէն կու գաք, նխշուն հաւքե՛ր,
Ա՜խ, իմ մօրըս տետել չէ՞ք,
Ծովէն կու գաք, մարմանդ հովե՜ր,
Ախըր բարեւ բերել չէ՞ք:
Հաւք ու հովեր եկան կըշտիս,
Անձէն դիպան ու անցան.
Պապակ-սըրտիս, փափաք-սըրտիս
Անխօս դիպան ու անցա՜ն:
Ա՜խ, քու տեսքին, անուշ լեզուին
Կարօտցել եմ, մայրիկ ճան.
Երնէ՜կ, երնէ՜կ, երազ լինիմ,
Թըռնիմ մօտըդ, մայրի՛կ ճան:
Երբ քունըդ գայ, լուռ գիշերով
Հոգիդ գրկեմ, համբոյր տամ.
Սըրտիդ կպնիմ վառ կարօտով,
Լա՛մ ու խնդա՛մ, մայրիկ ճան:
Աւետիք Իսահակեան
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου