Թռչէի մտքով տուն, ուր իմ մայրն է արթուն,
Տեսնէի այն առուն, կարօտով ես անհուն,Որ ամէն մի գարուն ջրերով վարարուն
Կարկաչում էր սարերում:
Թեքուէի աղբիւրին, կարօտած պաղ ջրին,
Լինէի հանդերում, մեր կանաչ մարգերում,
Ուր ծաղկունքն է բուրում, ուր մանուկ օրերում
Հովն էր ինձ համբուրում:
Հայրենիքն իմ սրտում՝ թէ չընկնեմ ես մարտում,
Ա՜խ, իմ մայր թանկագին, տուն կու գամ ես կրկին,
Կը սփոփեմ քո հոգին համբոյրով սրտագին,
Կը սեղմեմ քեզ իմ կրծքին:
Գեղամ Սարեան
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου